بررسی اعتبار زیست نشان گانها با استفاده از رهیافت بیزی برمبنای معیار پرنتایس و کاربرد آن در بیماری پوستی ناشی از گاز خردل

  در تحقیقات پزشکی به دلایل زیادی از جمله زمان بر، پرهزینه بودن یا قابل دسترس نبودن پاسخ های بالینی، در بعضی مواقع نمی توان آثار یک مداخله را مستقیما روی متغیرهای نهایی بالینی اندازه گیری نمود. در این مواقع آثار مداخله بر متغیرهای جانشین اندازه گیری می شود. مطالعات آماری اعتبارسنجی جانشین ها توسط پرنتایس (1989) با ارایه اولین ملاک اعتبارسنجی آغاز شد. تاکنون ملاک های متعددی با هدف پوشش انواع متغیرها و حالات مختلف ارایه شده است. آلونس و همکارانش (2006) ملاک کلی عامل تقلیل درست نمایی (LRF) را برای ارزیابی اعتبار زیست نشانگانهای جانشین در سطح فردی ارایه کرده اند که می تواند در انواع متغیرها به کار گرفته شود. هدف از این مطالعه معرفی ملاک عامل تقلیل درستنمایی با استفاده از رهیافت بیزی (LRFB) برای ارزیابی اعتبار زیست نشانگانهای جانشین در سطح فردی بر مبنای ملاک پرنتایس است. در تحقیق حاضر همچنین ارتباط ملاک به دست آمده به صورت بزرگ نمونه ای با فرم فروانی گرای آن که توسط آلونس و همکاران (2006) معرفی شده است، مورد توجه قرار گرفته است. در ادامه به حالت خاص توزیع دو جمله ای در حالت کوچک نمونه ای اشاره شده و در نهایت هر دو ملاک روی یک سری داده های ایمنی شناسی برای بررسی اعتبار جانشینی شاخصهای ایمنی در بیماران با عارضه پوستی در مواجه با گاز شیمیایی خردل ارزیابی شده است.